รอยนาคินทร์

 

.. รอยรักกรุ่น อุ่นไอ จากใจข้า

เว้าวอนหา เรียกร่ำ จำได้ไหม ..

รอยนาคินทร์

                                                             by..ษราริน

ความรักต่างภพที่เวลามิอาจขวางกั้น

ความรักต่างชาติพันธุ์ระหว่างนาคราชหนุ่มกับมนุษย์สาว ที่เต็มไปด้วยอุปสรรคตั้งแต่คราอดีต

ทำให้ทั้งสองต้องพรากจากกัน  แม้จะผ่านไปกี่ร้อยพันปี กี่ภพ กี่ชาติ

แต่นาคราชหนุ่มยังคงมั่นคงในรักและเฝ้าบำเพ็ญเพียรเพื่อวอนขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เพียงเพื่อให้ได้พบหญิงคนรักอีกสักครา และแล้วโอกาสนั้นก็มาถึง 

เมื่อเบื้องบนมอบเวลาให้เขาชั่วเดือนเต็มถึงเดือนดับ เพื่อให้ได้ขึ้นมาพบเธออีกครั้งบนโลกมนุษย์

แต่กลับมีข้อแม้ว่า ห้ามให้เขาเอื้อนเอ่ยเรื่องราวในคราวอดีตที่ทั้งสองมีต่อกัน

...จะยากเย็นแสนเข็ญเพียงใด ขอให้ข้าได้พบเจ้าอีกสักครา...

แม้เป็นเวลาเพียงเสี้ยววินาที นั่นก็มีค่าเหลือคณาสำหรับข้าแล้ว

****************************************

EX. หวานเราก็มี

สายลมคล้ายเป็นใจ พัดพาความเหน็บหนาวมาต้องสองกายวูบหนึ่ง รัณศรานั้นแม้จะมีปราการเป็นร่างสูงใหญ่ที่ห่อหุ้มกายบอบบางไว้เสียแนบแน่น แต่ความหนาวเหน็บก็เล่นเอาเธอสั่นสะท้านจนเขาสัมผัสได้

“ หนาวหรือ ”

เสียงทุ้มกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างหู เธอพยักหน้า เขาดันตัวเธอออกจากอ้อมกอดแล้วสบตา

“ ไปคุยกันต่อในห้องข้าเถอะ ” เธอส่ายหน้าดิก

“ ไม่ค่ะ ไม่ดี ”

“ ดีสิ ข้าว่าดีที่สุด ”

“ ดีสำหรับคุณน่ะสิ แต่สำหรับฉันมันไม่ปลอดภัย ”

“ ไม่ปลอดภัยอย่างไร เจ้าคิดว่าข้าจักทำอันใดเจ้าหรือ ”

เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมส่งสายตาเป็นประกายฉ่ำหวานจนหญิงสาวหน้าร้อนวูบวาบจนต้องรีบหลบสายตาอันร้อนแรงคู่นั้น

อัครานาคินทร์เอื้อมมือใหญ่ไปเชยคางเธอขึ้นมาให้สบตาของเขาอีกครั้ง ก่อนเอื้อนเอ่ยวาจาเป็นคำมั่น

“ ไปเถิดยอดรัก ข้าสัญญาว่าจักไม่ล่วงเกินเจ้า ”

เธอสบตาเขา สบสายตาที่ราวกับมีมนต์สะกด มนต์สะกดที่ทำให้เธอพร้อมจะยินยอมทำตามในสิ่งที่เขาวอนขอทุกอย่าง

“ สัญญานะคะ ”

“ สัญญา ”

เธอนิ่ง แต่เขาถือเป็นคำตอบตกลง อัครานาคินทร์ก้มลงช้อนร่างบางขึ้นไว้ในอ้อมแขนแล้วสาวเท้ามุ่งหน้าไปยังบ้านพัก เธอทั้งตกใจและดิ้นรนพัลวัน

“ คุณอัครา ทำอะไรเนี่ย ปล่อยนะคะ ฉันเดินเองได้ ”

“ ให้ข้าอุ้มดีแล้ว ไม่ต้องเหนื่อย ”

“ แต่ฉันต้องไปบอกเพื่อนก่อน อยู่ดี ๆ หายไปเดี๋ยวเพื่อนเป็นห่วง โทรศัพท์มือถือก็ไม่ได้เอามา ”

“ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจักราจัดการให้ ”

“ แต่ว่า… ”

เสียงขัดแย้งหายไปในทันใด เพราะถูกปากหนาประกบแล้วบดจูบอย่างร้อนแรง จูบจนระทดระทวยไปทั้งกาย จูบจนเขาสาสมแก่ใจแล้วจึงถอนจูบออกมา

“ มิต้องกังวลอันใด เชื่อใจข้า ”

เสียงทุ้มกระซิบเบา ๆ หญิงสาวนิ่งเงียบ ใบหน้าหวานแดงซ่าน ร้อนผะผ่าวไปทั่วหัวหู เขาก้มลงมองร่างในอ้อมแขน ก่อนเอื้อนเอ่ยวาจาที่ทำให้สาวเจ้าสะเทิ้นไปทั่วใจกายอีกครั้ง

 “ เจ้าอยากรู้อันใดเกี่ยวกับตัวข้า จักได้รู้ทุกสิ่ง เพราะคืนนี้ เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน…ทั้งคืน ”

EX. มาม่าเราก็มา

          นาคหนุ่มก้มมองใบหน้าของหญิงคนรัก ตากลมหวานแดงก่ำนองไปด้วยน้ำตาและประกายความเศร้าเหลือล้นรินรดหลั่งลงบนสองแก้ม เสียงสะอึกสะอื้นราวกับจักขาดใจนั้นยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดมากยิ่งกว่าเป็นร้อยเท่าพันทวี

            "อย่าร่ำไห้ไปเลยยอดดวงใจของข้า เรามีเวลาอยู่ด้วยกันอีกเพียงน้อยนิด จงใช้เวลาที่เหลือนี้ให้มีความสุขที่สุด เราจักได้อยู่ในห้วงรำลึกของกันและกันตลอดไป "

            อัครานาคินทร์เอื้อมมือขวาหนาใหญ่ข้ามเส้นแบ่งเขตแดนสองภพ เพื่อหวังเช็ดน้ำตาให้หญิงอันเป็นที่รัก แต่เพียงแค่เลยเส้นไปนิดเดียวเขาก็รู้สึกราวกับมีเข็มแทงไปทั่วสรรพางค์กาย นาคหนุ่มฝืนทนกับความเจ็บปวด ใช้มือไล้ไปที่สองแก้ม ปาดน้ำตาหวังจะให้เหือดหาย แต่มันกลับรินรดลงมามากกว่าเดิม รัณศรายกมือเรียวเล็กของตนขึ้นมาจับมือแข็งแรง ก้มลงบรรจงจุมพิตแล้วเอียงแก้มซบ

            "แม้กระทั่งวาระสุดท้ายที่เราจักได้อยู่ด้วยกัน เบื้องบนก็ยังไม่เมตตาสงสาร"

            รัณศราตัดพ้อ อัครานาคินทร์ฝืนยิ้ม สะกดกลั้นความเจ็บปวด ก้าวข้ามเส้นแบ่งเขตแดนสองภพแล้วตระกองกอดหญิงอันเป็นที่รักไว้แนบอก เขากอดเธอไว้แนบแน่น แนบแน่นราวกับว่ามิมีสิ่งใดจักพรากทั้งสองออกจากกันได้ รัณศรากอดตอบด้วยความรักอย่างสุดหัวใจไม่แพ้กัน เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาเพื่อหวังจะประทับใบหน้าชายอันเป็นที่รักให้ตราตรึงอยู่ในดวงใจตราบชั่วนิรันดร์ แต่แล้วเธอก็ต้องอุทานออกมาด้วยความตกใจยิ่ง

            " อัครานาคินทร์ เลือด ท่านมีเลือดออก "

            หญิงสาวยกมืออันสั่นเทาขึ้นบรรจงปาดเช็ดเลือดสดๆ ที่ไหลซึมออกจากจมูกและปากคนรัก เธอผลักเขาเพื่อหวังจะให้ข้ามเส้นกลับไปยังดินแดนนาคราช แต่เขากลับยิ้มและขืนตัวไว้ อัครานาคินทร์เชยคางหญิงสาวขึ้น ตาคมจ้องลึกไปในดวงตาหวาน เขาค่อยๆ ก้มหน้าลงไปใกล้

            " ข้ารักเจ้า เหนือศศิธรแลสุริยา เหนือพสุธาแลนภากาศ รัก..แก้วเกศรา หญิงผู้เป็นดวงใจแห่งข้า อัครานาคินทร์ "

*********************************************************

สามารถพูดคุย ติชม และติดตามผลงานของษรารินได้ตามเพจและ   เฟชบุุ้คด้านล่างนี้เลยค่า ฝากเนื้อฝากตัว ฝากหัวใจด้วยนะค๊า ^^